بررسی هیپرپلازی آندومتر در خانم های نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مراجعه کننده به بیمارستان روئین تن آرش

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos) شایع ترین علت الیگواولاسیون و عدم تخمک گذاری در زنان نابارور می باشد. قرار گرفتن آندومتر در معرض استروژن مداوم و بدون اثر مهاری پروژسترون در این بیماران، آنها را مستعد بروز هیپرپلازی اندومتر می کند. هدف این تحقیق بررسی ابتلا به هیپرپلازی آندومتر در بیماران pcosو عوامل مؤثر بر آن همچون سن، شاخص توده بدنی (bmi) و ضخامت آندومتر می باشد. روش بررسی: در این مطالعه که به روش مقطعی در طی سال 1385 در بیمارستان روئین تن آرش انجام شد، از میان 135 بیمار نابارور مبتلا به pcos، پس از اعمال معیارهای خروج، اطلاعات 106 بیمار آنالیز گردید. تمامی بیماران در هفته اول فاز فولیکولار (در بیماران مبتلا به آمنوره در زمان مراجعه) به منظور بررسی ضخامت آندومتر، سونوگرافی ترانس واژینال و بلافاصله پس از آن بیوپسی آندومتر شدند. سایر اطلاعات نیز از طریق مصاحبه حضوری جمع آوری گردید. سپس نتایج با استفاده از آزمون 2 و t-test و رگرسیون لجستیک چندگانه با استفاده از نرم افزار ( institute, usa jmp (sas ویرایش 4 مورد بررسی قرار گرفت. مقدار 05/0p< به عنوان سطح معنی داری تلقی شد. نتایج: از 106 بیمار مورد بررسی، در 46 مورد (4/43%) هیپرپلازی آندومتر گزارش شد که 37 موردآن هیپرپلازی ساده، 3 مورد کمپلکس و 6 مورد با آتیپی سلولی یافت شد. در ضمن 53 مورد (50%) آندومتر پرولیفراتیو و 5 مورد (7/4%) آندومتر ترشحی گزارش شد. در 2 بیمار با سنین 28 و 38 سال آدنوکارسینوم آندومتر تشخیص داده شد. کلیه بیماران، به جز 2 مورد آدنوکارسینوم، در دو گروه با و بدون هیپرپلازی قرار داشتند. میانگین سن، bmi و ضخامت آندومتر به طور معنی داری در گروه مبتلا به هیپرپلازی بیشتر بود. همچنین سن بالای 35 سال با 62/3 or=و 01/0p<، bmi ≥30 با 94/3 or= و 001/0p< و ضخامت آندومتر بالای mm7، 86/5or= و 001/0p< به عنوان عامل خطر هیپرپلازی آندومتر شناخته شدند. در مدل رگرسیون لجستیک چندگانه با استفاده از سن، bmi و ضخامت آندومتر، سن (0001/0p<) و ضخامت آندومتر (01/0p<) هر کدام پس از تعدیل دو عامل دیگر به عنوان عوامل غیر وابسته در ایجاد هیپرپلازی آندومتر شناخته شدند. در ضمن 37 نفر (43/80%) از بیماران مبتلا به هیپرپلازی آندومتر، لکه بینی در فواصل عادت ماهیانه و 45 نفر (83/97%) عادت ماهیانه نامنظم را گزارش کردند. نتیجه گیری: میزان ابتلا به هیپرپلازی آندومتر در زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک با افزایش سن، چاقی و همچنین ضخامت آندومتر بیش از mm7 به وضوح افزایش می یابد؛ همچنین سن و ضخامت آندومتر هریک به طور جداگانه به عنوان یک عامل خطر مستقل در ایجاد هیپرپلازی آندومتر شناخته شدند.